‘Samenwerken, je moet het zelf doen’

Begeleider Jonne Korthuis over Samenwerking Dagbesteding Wonen

Jonne Korthuis is nu 6,5 jaar begeleider bij Isengardlaan 1. Ze vertelt over haar ervaringen met samenwerken met dagbestedingen vóór, tijdens en na corona. Ze is er van overtuigd dat het als het goed loopt, het een winst is voor iedereen. Haar advies: “Wacht niet op een project, ga het gewoon zelf doen.”

“Samenwerken met dagbesteding. Dat doen we als Isengardlaan al eigenlijk bijna zeven jaar. Vanaf het begin dat ik hier kwam werken. We werkten samen met Nova Fido en dat ging op zich goed. Er lagen duidelijke afspraken en drie collega’s uit ons team vonden dat leuk om te doen. Een win-win situatie. Toch was er wel een kanttekening. Bij ons woont maar één cliënt die 2,5 dag in de week naar Nova Fido gaat. Dat betekent dat de dagbestedingscollega’s zich moesten inwerken om de andere cliënten te leren kennen. En andersom moesten wij de andere dagbestedingscliënten leren kennen. Dat kostte even tijd. Toch ging dat lange tijd goed. Totdat twee van die drie collega’s elders gingen werken en in maart de coronacrisis begon.

Tekst: Lisette Stekelenburg / foto’s: Ineke Oostveen

Wat gebeurde er tijdens corona? “Toen duidelijk werd dat de dagbestedingen dicht zouden gaan, ben ik heel snel met een aantal coördinerend begeleiders om tafel gaan zitten. Ik heb gelukkig korte lijntjes, dus dat was snel geregeld. We waren het er allemaal over eens: dit gaan de jongens niet trekken, hele dagen thuis op elkaars lip zitten. Isengardlaan 1 ging al snel hele dagen naar Noorderkroon 3 en Isengardlaan 3 nam intrek in de ruimte van Fido. Veilig in een bubbel, zonder kans op kruisbesmetting. Als vanzelf is toen een nieuwe samenwerking tot stand gekomen met de Noorderkroon-collega’s. Zij hadden werkgelegenheid nodig en wij een veilige plek voor overdag. We kwamen er toen met elkaar achter dat het best wel fijn werkte. We hebben namelijk allebei te maken met jongens met dezelfde intensieve begeleidingsvraag.”

Jonne Korthuis, begeleider op Isengardlaan 1

Wat leerden jullie ervan? “Twee jongens met 1-op-1 begeleiding van Isengardlaan gingen al vijf dagen in de week naar Noorderkroon 3. Dus eigenlijk was de samenwerking met Noorderkroon veel logischer. En het bevalt ons nu zo goed dat de wens er ligt om dit voort te zetten. Bijvoorbeeld dat twee collega’s van Noorderkroon hier vijf dagen per week een uurtje eerder beginnen, zodat ze meteen bij de start van de dag met de cliënt samen zijn. Dat scheelt ons een begeleider per dag. En voor de jongens met een ernstig verstandelijke beperking, moeilijk verstaanbaar gedrag en autisme scheelt het een wisseling. Het is voor hen goed om continuïteit van zorg te hebben; dat iemand hen hier uit bed haalt en mee naar dagbesteding gaat.”

“Ook merkten we dat we door de samenwerking cliënten veel beter leerden kennen. Dat was voor iedereen een eyeopener. Best stom eigenlijk. Je hebt het samen altijd over doelen, zorggerichte taken en begeleidersafspraken. Maar nu zagen we pas wat een cliënt overdag doet en kan. Dat was heel tof. Want daar kunnen we op de woning ook wat mee. We kwamen er bijvoorbeeld achter dat iemand een tafelwerkje doet op dagbesteding; bijvoorbeeld sorteerwerk of vaatdoeken vouwen. Dat kunnen wij natuurlijk ook doen in het weekend. Dan hoeft hij niet alleen te fietsen of te wandelen of zich te vervelen als het regent. Dan hebben we hem meer te bieden. Dit soort voorbeelden waren er ook andersom. Dat dagbestedingsbegeleiders ontdekten hoe iemand thuis is. ‘Kan hij bij jullie zomaar een uur op de bank zitten?’ Zo leerden we tips en trucjes van elkaar. Ik snap wel dat niet álle collega’s dagbesteding er op zitten te wachten om met verschillende locaties samen te werken. En ik zie dat dagbesteding ook echt een vak is met een andere focus en begeleidingsstijl.”

"Ook is het zo dat op mijn groep drie jongens wonen die naar het Magazijn gaan en naar Industrie. Voor hen is het wel wenselijk als er een verschil is tussen wonen en dagbesteding. Ze hebben een hoger niveau en willen echt naar hun werk gaan en andere gezichten zien. Samenwerking Dagbesteding Wonen moet wel passend zijn bij de hulpvraag van de cliënt. Heel eerlijk….voor sommigen cliënten werkt het heel goed en voor sommigen niet.”

Begeleider Hilmar Honigh met Erik op weg naar de dagbesteding

Wat zijn dan de voordelen? “Voor mijn team heeft samenwerking vooral voordelen. Wij draaien al jarenlang diensten van vier of zes uur. En ik heb ook begeleiders die 24 uur per week willen werken, verdeeld over drie dagen. Ze willen niet vijf dagen in een week terug moeten komen omdat ze ’s morgens van 7.00 tot 11.00 uur werken en de dag erop van 15.00 tot 21.00 uur. Dat schiet niet op. Door samen te werken hoop ik mijn begeleiders goede diensten te bieden en daarmee een gezonde balans tussen werk en privé. Dat is ook belangrijk voor nieuwe begeleiders. Want het verloop is bij ons als MVG-groep groot.”

“Je moet het zo zien. Als een begeleider van dagbesteding niet zou komen, dan moet ik toch een extra poppetje inroosteren. De bewoners moeten immers uit het bed worden gehaald. Nu zegt de CAO dat mensen recht hebben op minimaal drie uurs diensten. Daarover heeft Amerpoort gezegd dat ze begeleiders minimaal vier uurs diensten gunnen. Dan moet ik dus iemand vier uur inroosteren voor dat ene uurtje ’s ochtends uit bed halen. Daar is simpelweg geen geld voor.”

“Wel is het belangrijk dat er een woonbegeleider in de woning blijft. Begeleiders hebben ook behoefte aan kantooruurtjes om te rapporteren, roosters en financiën te doen. Dus ik mik op een woonbegeleider die meegaat naar dagbesteding en eentje die even de ruimte heeft om alle randzaken te regelen die komen kijken bij het reilen en zeilen van een woning. Dat is mijn wens.”

Flexmedewewerker Hemn met Yemile aan het ontbijt

Hoe gaan jullie nu verder? “We moeten nog concrete afspraken maken hoe we samen verder gaan en puzzeltjes gaan leggen. Heel praktisch: er zijn collega’s die graag late diensten draaien en collega’s die het liefst vroege diensten draaien. De collega van de vroege dienst is dan meteen degene die meegaat naar dagbesteding, terwijl hij of zij daar niet altijd op zit te wachten. Dat vraagt om goed overleg met elkaar en geven en nemen. Wat betreft samenwerken ben ik ervan overtuigd dat als het loopt, het voor iedereen winst is. Ga het vooral zelf doen als je een plan hebt. Je hoeft niet te wachten op een project.”

Carolina de Kimpe is moeder van Erik. Hoe ervaart zij de samenwerking tussen wonen en dagbesteding?

“Mijn zoon Erik woont op Isengardlaan en voor corona was er al een samenwerking met dagbesteding. Begeleiders van de dagbesteding kwamen naar de woning om de jongens uit bed te halen en voor te bereiden op de dag. Erik begon drie van de vijf dagen met een begeleider van wonen en ging met hem mee naar dagbesteding. De andere twee dagen werd hij naar Boerderij de Huydecoper gebracht om daar zijn dagbesteding te krijgen van vaste begeleiders daar. Op zich ging dat prima. Een ‘veilige en bekende’ begeleider mee. Maar ik heb wel als kanttekening dat begeleiden bij dagbesteding echt een ander vak is. Nu Erik door corona al weken niet naar Fido kan, verliest hij bijvoorbeeld schoolse vaardigheden die wij als ouders belangrijk vinden. De kennis hoe deze vaardigheden bij te brengen of te behouden is er niet buiten Fido. De kans op onderprikkeling is ook groter. Het is natuurlijk fijn voor de jongens dat ze tijdens corona met zijn allen naar een dagbestedingsplek konden, maar dit moet niet te lang duren. Erik heeft behoefte aan afwisseling om ook andere mensen te ontmoeten.”