EXPERTISE:
Samen behandelen werkt voor Zoë!
Behandeling bij Amerpoort kan op veel verschillende manieren. Het is altijd maatwerk. En vaak werken meer behandelaren samen voor de juiste behandeling. Dat klinkt mooi, maar wat betekent dat eigenlijk in de praktijk? En wat heb je eraan in het dagelijks leven? Voor een antwoord op die vragen mogen we meekijken met de behandeling van Zoë.
Tekst: Jantine Willemsen / fotografie: Ineke Oostveen
De 28-jarige Zoë woont in Baarn, op woonpark Nieuwenoord. In haar dagelijks leven loopt Zoë vast bij een aantal dingen. Zo heeft ze moeite met het uiten van haar gevoelens. Als het voor haar spannend wordt, trekt ze zich het liefst terug en vindt ze het lastig om voor zichzelf op te komen. Begeleiders, ouders, gedragsdeskundige én Zoë zelf denken en hopen dat behandeling gaat helpen. Zodat Zoë beter in haar vel gaat zitten. Doe-therapie
Vanaf begin 2019 wordt Zoë behandeld door Lucinda Looijenga, psychomotorisch therapeut bij het Centrum voor Diagnostiek en Behandeling van Amerpoort. Lucinda vertelt over de behandeling: “Ik wilde Zoë positieve ervaringen laten opdoen. Via Zoë en de begeleiding achterhaalde ik wat ze leuk vindt om te doen. En waar ze tegenaan loopt. Zo vond ze hulp vragen lastig. Met doe-therapie oefenden we daarom bijvoorbeeld met het lopen over een bank, terwijl ze last heeft van hoogtevrees. Op zo’n moment neemt de spanning toe. We bespraken dan wat je kunt doen om het voor jezelf makkelijker te maken. Bijvoorbeeld kleine stapjes nemen, of de bank wat lager zetten. We werkten ook aan ontspanning. Letterlijk ging het om het ontspannen van je lijf door meditatie, of je inleven dat je op een fijne plek bent.
Onder: Zoë en Lucinda Looijenga
Voor een goede behandeling is het enorm belangrijk dat het ook gaat leven bij iemand thuis. De woonbegeleiders van Zoë én haar vader stonden er heel erg voor open om thuis toe te passen wat Zoë tijdens de psychomotorische therapie leerde. We hadden een map met foto’s en plaatjes die Zoë hielpen om zich beter te uiten. Die gebruikte ze ook vaak samen met de begeleiding. Zij zagen dat Zoë zich meer openstelde.”
Overleg
Na 20 weken werd bij Lucinda duidelijk dat Zoë meer nodig had. Lucinda nam het initiatief voor een multidisciplinair overleg. Dit was een overleg met Zoë’s vader, begeleiders en gedragsdeskundige. Lucinda licht toe: “We hadden nog niet goed in beeld wat het sociale niveau is van Zoë, wat ze aan kon. Ik ben sowieso een voorstander van samenwerken bij behandeling, want daarmee versterk je vaak het effect. Daarom raadde ik aan om contact te leggen met ergotherapeut Agnes van der Lei.”
Paar draadjes wol
En zo nam Agnes het stokje over van Lucinda en bekeek samen met de begeleiding hoe Zoë stress verwerkt. Agnes merkt op: “Zoë heeft een hoge alertheid, haar zintuigen worden extra geprikkeld. Het is belangrijk om subtiele signalen te gaan herkennen van stress bij Zoë. En vervolgens te leren hoe je de zintuigen inzet om daarmee om te gaan. Bij Zoë bijvoorbeeld hielp het om met tast in het hier en nu te blijven. Ze houdt er bijvoorbeeld van om een paar draadjes wol in haar te hand hebben en daarmee te friemelen. Maar je ziet dat als ze bijvoorbeeld meer friemelt, ze ook meer stress heeft. Met de begeleiders werken we nu aan een alertheidsplan. Eigenlijk doen zij het grootste deel, mijn rol is coachend en duidend. Zo’n plan helpt als houvast voor begeleiders, ook als er wisselingen zijn binnen het team. Ik probeer teams te helpen om iets te vinden wat je van nature doet en makkelijk toepast in je werk.
Zoë was bijvoorbeeld soms onrustig ’s nachts. We merkten dat ze met veel vragen of gedachten naar bed ging. Nu gebruiken we het boekje ‘Slaapklets’. Een mooie manier om met een gesprekje de dag af te ronden. Het helpt om een herkenbaar ritueel te hebben voor de nacht, ook als er verschillende begeleiders zijn. Nu is Zoë ook gedurende de dag rustiger.”
Eye-openers
Agnes zorgde voor eye-openers bij de begeleiders van Zoë: “Ze vraagt echt door,” legt coördinerend begeleider Ilse de Vries uit. “Ook Lucinda draagt veel ideeën aan. En Zoë heeft een enorme klik met haar. Dankzij de samenwerking met de behandelaren, verdiepen we ons extra in Zoë. Het is fijn om met elkaar te sparren. Ook de vader van Zoë signaleert dingen en denkt mee in de gezamenlijke gesprekken. Het zijn soms kleine dingen waarin je merkt dat het beter gaat, zoals durven aan te geven dat de shampoo fles leeg is. Maar er zijn ook grotere dingen. Zoals laatst hielp ze een medebewoner die er doorheen zat. Zoë zei: “Kom maar bij mij, dan gaan we samen wandelen.”
Weerbaarheid
Zoë woont op een dynamische groep, er zijn regelmatig irritaties onderling. Ze had daar last van en dook soms meteen in elkaar. Sinds kort is ze daarom weer onder behandeling van Lucinda, om te werken aan haar weerbaarheid. Lucinda: “Vaak hoor je niet meer terug hoe het met iemand gaat na jouw behandeling. Maar Zoë kwam dus bij me terug om haar zelfvertrouwen een boost te geven en haar eigen lichaam beter aan te voelen. Ik kreeg bijna tranen in mijn ogen, ik had nooit verwacht dat ze zover zou komen! Nu doet Zoë mee aan een groepstraining over weerbaarheid. Daar leert ze hoe ze haar grenzen kan aangeven.” Zoë vat het resultaat van haar behandeling en training mooi samen: “Ik heb geleerd om meer voor mezelf op te komen en om hulp te vragen aan de begeleiding. De begeleiding is er dan voor mij.”
Behandeling bij Amerpoort
Amerpoort kan naast begeleiding ook diagnostiek (onderzoek) en behandeling bieden. Een behandelaar is bijvoorbeeld een gedragsdeskundige of psycholoog, een arts of verpleegkundige, of een fysiotherapeut. Dit jaar hebben behandelaren een visie op behandeling opgesteld, met daarin de uitgangspunten voor behandeling. Binnenkort is deze visie ook te vinden op onze website. Meer weten over behandeling? Informeer bij de gedragsdeskundige of de begeleiding. Ook kunt u voor psychomotorische therapie en andere behandelingen terecht bij het Centrum voor Diagnostiek en Behandeling (CDB).